เมนคูน
เมนคูน เกิดจากการผสมข้ามสายพันธุ์ระหว่างแมวบ้านกับแมวป่า ส่วนชื่อ Maine Coon นั้นก็ได้มาจาก แหล่งกำเนิดของเจ้าเหมียวอยู่ที่รัฐ Maine ประเทศสหรัฐอเมริกา ส่วนคำว่า Coon นั้นได้มาจากชาวบ้านท้องถิ่นในสมัยนั้นเชื่อกันว่าที่หางของเจ้าเหมียวเมนคูนเป็นพวงสวยงาม ก็เพราะแอบไปกุ๊กกิ๊กกับเจ้าแรคคูน จึงนำคำว่า coon จากแรคคูนมารวมกัน เป็นที่มาของชื่อ Maine Coon นั่นเอง
ที่โดดเด่นที่สุดก็คงไม่พ้นรูปร่างที่ใหญ่โตแต่สมส่วน ดูแข็งแรงและสง่างาม ถ้าโตเต็มที่แล้วอาจหนักได้มากกว่า 12 กิโลกรัม และความยาวจากหัวจรดปลายหางอาจยาวมากกว่า 1 เมตร ขนยาวและมีน้ำหนัก ลักษณะขนเป็นมันในตัวจึงไม่ค่อยเปียกน้ำ (ในตัวผู้จะมีขนคอหนากว่าตัวเมีย) ใบหูชี้ตั้ง ปลายแหลม และมีขนขึ้นที่ปลายหูเหมือนแมวป่า จัดเป็นแมวขนาดใหญ๋ที่สุดในบรรดาสายพันธุ์แมวทั้งหลาย
หลายๆตำรากล่าวไว้ว่าเมนคูนมีลักษณะนิสัยใกล้เคียงกับสุนัขมาก หากเปรียบนิสัยอาจจะคล้ายคลึงกับโกลเด้นรีทริฟเวอร์เลยทีเดียว เนื่องจากไม่กลัวคนแปลกหน้า เป็นสัตว์สังคมชอบอยู่ใกล้ชิดเจ้าของตลอดเวลา และขี้อ้อน นิสัยน่ารักต่างจากหน้าตาและขนาดตัว ที่สำคัญเป็นแมวที่ไม่กลัวการอาบน้ำ (บางตัวถึงกับชอบเล่นน้ำเลยทีเดียว) สามารถใส่สายจูงเดินเล่นได้เหมือนสุนัข (แต่อาจจะต้องฝึกตั้งแต่เด็กๆนะคะ)
ควรให้อาหารเสริมแก่เจ้ายักษ์ด้วยเนื้อสัตว์โปรตีนสูงไขมันต่ำ เพื่อเสริมสร้างกล้ามเนื้อเจ้าเหมียวให้ล่ำบึ้ก และอาหารที่ให้พลังงานและสารอาหารเหมาะกับสายพันธุ์นี้ (มีบางยี่ห้อมีอาหารสำหรับเมนคูนโดยเฉพาะด้วยค่ะ) การดูแลขนก็ควรอาบน้ำสักเดือนละครั้งหรือเมื่อเค้าสกปรกแล้ว เวลาอาบน้ำต้องระวังไม่ให้น้ำเข้าหูเนื่องจากหูของเจ้าเมนคูนใหญ่และมีลักษณะเป็นหูเปิด หมั่นแปรงขนบ่อยๆแต่แมวกึ่งขนยาวแบบ Maine Coon จะไม่มีปัญหาขนพันกันยุ่งหรือเป็นสังกะตังแบบแมวขนยาวอย่างเปอร์เซีย การดูแลจึงทำได้ง่ายกว่า
